Interview met Yvette - Stichting Ariane de Ranitz

Yvette - vrijwilliger bij Ariane de Ranitz                                                                                                     

Op 12 februari '24 spraken we met Yvette. Zij is eind 2019 gestopt met werken en wilde graag wat doen voor anderen. Ze begon met fietsles te geven bij MENS De Bilt, maar dat stopte toen corona uitbrak. Vanuit MENS kon ze wel cursussen volgen en op die manier zag ze het vrijwilligerswerk bij Ariane de Ranitz, waar ze meteen enthousiast over werd.

Wat doe je en wat levert het je op?

Als kind heeft Yvette zelf veel paardgereden, vandaar dat dit haar meteen aansprak. Als vrijwilliger begeleid je ruiters met een verstandelijke of lichamelijke beperking. De stichting huurt accommodatie en paarden/pony’s bij de Stal van Brenk; de ruiters betalen zelf hun lessen.

Bij de groepslessen zijn maximaal 6 ruiters tegelijk aanwezig en ieder heeft een eigen begeleider. Yvette helpt elke maandag en dan begeleidt ze ook dezelfde ruiter. Ze vindt het heel leuk dat ze op die manier ook echt een band opbouwt met ‘haar’ ruiter.

Regelmatig valt ze ook in op de dinsdagmiddag, dan begeleidt ze wel verschillende ruiters. Het opbouwen van een band is in dat geval natuurlijk niet zo aan de orde, maar ook dan is het mooi om te doen.

Yvette vindt het zowel fijn om met de paarden te werken als met de mensen. Het zien dat de ruiters zo blij zijn geeft haar, maar ook andere vrijwilligers, veel voldoening. Een bijkomend voordeel is dat het goed is voor de conditie en dat ze ook regelmatig buiten is! Buiten is er namelijk ook een bak en een springwei.

Sommige ruiters volgen al lang de lessen. Ze komen en gaan vaak met een taxi; sommigen kunnen alleen komen en kinderen worden vaak gebracht door een ouder. Elke week zijn er ongeveer 40 ruiters. Voor velen van hen is het vaak echt hét uitje van de week. En dit paardrijden is goed voor hun spieren en evenwichtsgevoel.

De paarden zijn ervaren manegepaarden. Voor de ruiters zijn er veel speciale voorzieningen. Zo is er een opstapstation voor ruiters die niet zelfstandig op hun paard kunnen opstijgen. Sommigen kunnen niet op een gewoon zadel rijden, dan zijn er aanpassingen, er zijn speciale beugels met kleurenteugels. Als begeleider heb je ook een teugel en loop je met de ruiter mee.

De vrijwilligers

De vrijwilligers – zo’n 25 - kennen elkaar behoorlijk goed. Vanuit Ariane de Ranitz wordt daar ook actief aan gewerkt. Zo is er in de schoolvakanties altijd een bijeenkomst voor de vrijwilligers, dan eten ze pizza en is er meestal een toepasselijk lezing. Voor de ruiters wordt er ook een hele dag georganiseerd. De vrijwilligers hebben samen een gezamenlijke app; heel handig bijvoorbeeld om zo nodig een vervanger te regelen.

Er zijn zowel oudere als jongere vrijwilligers; een aantal ruiters is zelf ook vrijwilliger. Daarnaast zijn er stagiairs die hun maatschappelijke stage hier doen – 6 weken - of leerlingen van Groenhorst die hier hun stage doen. Eén op één lessen starten vanaf 16 uur; groepslessen vanaf 16.45 uur.

Er zijn 2 vaste instructrices; zij zorgen dat er wekelijks een rooster is en ze ondersteunen daar waar nodig. Yvette vertelt dat de instructrices ook goed op de vrijwilligers letten; ze zorgen dat het veilig is voor iedereen. Mooi is ook dat ze iedereen kennen, zowel de ruiters als de vrijwilligers. Met Sint, Kerst en Pasen zorgen ze dat er speciale spelletjes zijn voor de ruiters om te doen. Zij zijn ook opgeleid om met mensen met een beperking te werken.

Meer vrijwilligers?!

Ariane de Ranitz zoekt zeker meer vrijwilligers, nu is het best vaak puzzelen met de indeling. Er komen ook regelmatig weer ruiters bij. Yvette geeft aan dat mensen zich niet moeten laten afschrikken door het fysieke. Meestal draaf je maar 1 rondje in de binnenbak, ook al omdat de ruiter vaak niet meer kan. Maar ook lang niet iedereen hoeft een rondje mee te rennen. Je kunt ook veel andere dingen doen. Je hoeft dus niet in topconditie te zijn. Je moet wel van paarden houden en natuurlijk van mensen. Als je start als vrijwilliger loop je eerst altijd met iemand anders mee.

Wil je meer weten of je aanmelden als vrijwilliger, mail dan naar: [email protected]; de website waarop je meer informatie vindt, is: Ariane de Ranitz – Paardrijden voor mensen met een beperking

Stichting Ariane de Ranitz dankt haar naam aan haar oprichtster: Mevrouw Ariane de Ranitz. Zij was de vrouw van de toenmalige burgemeester de Ranitz van Utrecht (1948-1970). Mevrouw Ariane de Ranitz zette zich in voor kinderen met een beperking. Zij heeft eveneens de mytylschool in Utrecht opgericht en ook deze school draagt haar naam. In 1968 is de Stichting Ariane de Ranitz opgericht. Daarmee is het één van de oudste stichtingen voor het paardrijden voor mensen met een beperking in Nederland.